Statystyki nie kłamią: użytkownicy przesiadują na popularnym Fejsie 700 miliardów minut miesięcznie. Rano, wieczór, we dnie, w nocy – prawie cały czas jesteśmy on-line. Nieprawda? Zalogujcie się bladym świtem i sprawdźcie, ilu Waszych znajomych czatuje na FB. Na pewno znajdzie się jakiś nocny marek.

Uzależnienie od społecznościowego imperium, czyli Facebook Addiction Disorder, nie jest określeniem obraźliwym. Jeszcze. I brzmi o wiele ładniej niż „facebookoholizm”, albo „narkofacebook”. Zresztą naukowcy z University of Missouri udowodnili, że społecznościowa aktywność sprawia nam przyjemność, FB działa na nas podobnie jak alkohol i hazard. W przypadku Facebooka o żadnej izbie wytrzeźwień nie może być mowy. Pewnie, że psycholog może pomóc, ale znajdźcie takiego śmiałka, który pójdzie do specjalisty i powie: „Panie, jestem uzależniony od Facebooka, pomocy!”.

Długi weekend jest świetnym pretekstem do odcięcia się od Fejsa. Po co? Żeby sprawdzić, jak to jest porozmawiać z kimś w realu, żeby odwiedzić bliskich, zatelefonować, oderwać się od wirtualnych obowiązków lansu, żeby pozwolić społecznościowym znajomym się za sobą stęsknić. Paradoksalnie facebookowa abstynencja może być dla użytkowników doskonałą okazją do promocji po powrocie. Wystarczy w ostatni wieczór długiego weekendu zasypać profil urlopowymi zdjęciami. Znajomi pękną z zazdrości.

Mądre głowy nie kłamią: Jeżeli ograniczymy używanie Facebooka, nie będziemy go potrzebować tak często – podają ostatnie badania amerykańskiego Journal of Personality and Social Psychology. W świetle tych doniesień uzależnienie od Facebooka jest tylko pozorne, ponieważ krótki detoks może sprawić, że nie będziemy mieli czym się martwić – czytamy w serwisie TVP. Ale może TVP celowo o tym pisze, skoro dopiero co Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji zakazała mediom publicznym odsyłania telewidzów i słuchaczy do Facebooka?

Artykuł odtworzony z archiwalnej strony. Przepraszamy za ewentualne różnice.