Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 2 grudnia 2021 r. (sygn. akt II FSK 774/19) wskazał, iż informacje przekazane ustnie podatnikowi przez urzędnika administracji skarbowej, czyli poza odpowiednim postępowaniem, nie zapewniają mu ochrony prawnej.

Sprawa dotyczyła podatnika, który sprzedał w 2011 r. mieszkanie przed upływem 5 lat od jego nabycia. W zeznaniu rocznym PIT-39 zadeklarował on, iż przychód ze sprzedaży w ciągu 2 lat przeznaczy na własne cele mieszkaniowe. Przed upływem 2-letniego terminu przystąpił do licytacji komorniczej mieszkania, lecz cały proces zakończył się już po tym terminie. Sprawa dotyczyła więc warunków zwolnienia podatkowego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT. Nie było sporne wydatkowanie przychodów ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe. Natomiast – zdaniem organów podatkowych i sądów – nie został spełniony drugi z warunków określonych w ww. przepisie. Podatnik w okresie 2 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości wydatkował tylko część kwoty uzyskanej ze sprzedaży na zakup innej nieruchomości, tj. kwotę tytułem przystąpienia do licytacji oraz kwotę tyt. częściowej wpłaty ceny za zakup nieruchomości. Natomiast pozostała, większa część wpłaty została zapłacona po tym terminie w wyniku zrealizowania przez stronę przelewu na rachunek sądu rejonowego. W ocenie NSA, naczelnik urzędu skarbowego prawidłowo uznał wydatki poniesione do 31 grudnia 2013 r., a odmówił uznania wydatku z 18 lutego 2014 r. – dla celów ulgi mieszkaniowej w PIT.

NSA uznał, że – z uwagi na specyfikę nabycia nieruchomości w drodze licytacji komorniczej – dla uzyskania przedmiotowego zwolnienia samo nabycie własności lokalu nie musi nastąpić w okresie 2 lat od końca roku, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości. Podobnie jak przy dokonywaniu wpłat na poczet ceny nabycia lokalu w wykonaniu umowy deweloperskiej, samo przeniesienie własności w znacznej mierze zależy od okoliczności niezależnych od podatnika (przy założeniu, że swoje obowiązki wykonuje prawidłowo). Jednak kluczowe jest faktyczne wydatkowanie środków w powołanym okresie 2 lat (obecnie termin ten wynosi 3 lata). NSA nie uznał stanowiska skarżącego, że oferując najwyższą cenę i uzyskując przybicie na swoją rzecz zaciąga zobowiązanie zapłaty reszty ceny nabycia.

W ocenie sądu na ocenę zaskarżonej decyzji nie może mieć żadnego wpływu podnoszona przez skarżącego okoliczność rzekomego udzielenia mu błędnych informacji przez pracownika urzędu skarbowego. Podatnik twierdził bowiem, iż wcześniej pracownik organu podatkowego poinformował go ustnie o możliwości skorzystania z ulgi mieszkaniowej, nawet gdy proces nabywania nieruchomości od komornika zakończy się po upływie 2-letniego terminu od sprzedaży poprzedniej nieruchomości. NSA zauważył, że przedmiotowe, błędne informacje, jeżeli nawet zostały udzielone, to poza tokiem postępowania podatkowego i dlatego nie wywołują skutków prawnych ani nie zapewniają ochrony podatnikowi

Artykuł powstał we współpracy z: http://ask-finance.pl